Het was weekend toen de telefoon ging. De maatschappelijk werker van het plaatselijke welzijnsbureau belde over een noodsituatie en een moeder had dringend hulp nodig. "Help me, ik kan niet voor mijn pasgeboren baby zorgen". De zwangerschap was niet gepland en de jonge vrouw had al ouderlijke verantwoordelijkheden en een baan waar ze veel tijd en aandacht aan moest besteden. Het was duidelijk dat zij enorm veel om haar kindje gaf en het enige dat ze wilde was dat haar pasgeborene de zorg zou krijgen van een liefdevol gezin omdat zij dit nu zelf niet kon bieden.
De ouders die aangesloten zijn bij Give a Child a Family's (GCF) - Temporary Safe Care (TSC) zijn gescreend en getraind voor momenten als deze. Dus toen de noodsituatie met baby Grace zich voordeed stond er direct een pleeggezin klaar om haar op te vangen. Ze ontvingen de baby met veel liefde en waren dankbaar dat zij gekozen waren als tijdelijke ouders voor baby Grace. De moeder van kleine Grace kan haar baby zo vaak bezoeken als zij wil en zij hoopt dat zij op een dag weer zelf voor haar kindje zal kunnen zorgen.
De kleine Mark werd in april jl. door Temporary Save Care (TSC) tijdelijk in een pleeggezin geplaatst. Afgelopen juni werd Mark herenigd met zijn biologische vader. Daarna vond een interview plaats met de pleegouders:
"Nadat we gescreend en geschikt waren bevonden, waren mijn man en ik er meer dan klaar voor om kinderen onder onze hoede te nemen. Toen we het telefoontje kregen van de maatschappelijk werker die Mark bij ons wilde plaatsen, voelden we ons enorm speciaal dat wij het vertrouwen kregen om voor Mark te zorgen. De kleine jongen was te dun en te klein voor zijn leeftijd want de moeder van Mark had niet goed voor hem kunnen zorgen.
Toen Mark bij ons kwam was hij 15 maanden oud en was hij nog niet begonnen met het eten van vaste voeding. Langzaamaan lieten wij hem kennis maken met nieuwe voeding en dat begon hij snel lekker te vinden. Binnen de kortste keren at hij goed en begon hij aan te komen.
Toen Mark voor het eerst bij ons kwam, kon hij nauwelijks een woord zeggen, maar naarmate we als gezin meer tijd samen doorbrachten en hij daarnaast naar de crèche ging, leerde hij praten en kon hij mama en papa zeggen. Mark vond het heerlijk om met de hond te spelen en op zijn fiets te rijden en hij was dol op schminken. Naar bed gaan was het leukste wat er was, hij lag dan op de borst van zijn pleegpapa en luisterde naar hem terwijl zijn pleegpapa een verhaaltje voorlas. We waren zo gelukkig dat Mark bij ons mocht verblijven, we maakten uitstapjes met hem en namen hem mee naar onze familiebijeenkomsten. Het voelde natuurlijk en voorbestemd.
Van TSC kregen wij alle hulp die we nodig hadden. Mark werd wekelijks bezocht door de maatschappelijk werker van Give a Child a Family's (GCF) en er werd gezorgd voor babykleertjes en flesvoeding. Toen Mark een keer ziek was, kwam de verpleegster van GCF langs voor een gezondheidscontrole en zij leerde ons wat we moesten doen als de baby zich niet goed voelde. We kregen alle steun vanaf het moment dat baby Mark bij ons werd geplaatst tot het moment dat Mark werd herenigd met zijn vader. Wij hebben enorm veel geleerd en willen nog steeds blijven bijleren zodat we meer kindjes die zorg en bescherming nodig hebben tijdelijk een veilig thuis kunnen bieden.”
Na elke uithuisplaatsing van een kind is er veel werk en steun nodig voor de gezinnen. Wereldkinderen en Give a Child a Family geloven er sterk in dat kinderen niet in instellingen moeten opgroeien maar in gezinnen waar ze kunnen gedijen en zich ten volle kunnen ontwikkelen. Hebben baby en moeder ons nodig, dan is Give a Child a Family er om een schouder te geven om op te leunen.