Steun ons!

Nieuw boek over broers en zussen in adoptie- en pleeggezinnen

Nieuws

Hoe is het om als broers en zussen op te groeien in een adoptiegezin, pleeggezin of gezinshuis? In het nieuwe boek ‘Als broers en zussen’ vertellen vierentwintig jongeren in de leeftijd van veertien tot twintig jaar in twaalf dubbelinterviews over hun ervaringen. De verhalen en fotoportretten geven een inkijkje in hun onderlinge verbondenheid. Er is speciale aandacht voor de biologisch eigen kinderen in een adoptie- of pleeggezin.  Femmie Juffer, emeritus hoogleraar adoptie en pleegzorg, schreef een inhoudelijk hoofdstuk voor het boek.

Adoptie- en pleegkinderen die als broers en zussen opgroeien, krijgen vaak de vraag: ‘Zijn jullie échte broers en zussen?’ Daarmee wordt in feite gevraagd of ze een bloedband delen. Maikel, een van de geadopteerde jongeren, zegt in zijn verhaal dat dit de vraag oproept: ‘Wat maakt dat je broers bent?’ Dat is inderdaad een belangrijke vraag. Ben je alleen broers en zussen als je biologisch verwant bent?
 
Verwant
De meeste jongeren in dit boek vertellen dat ze hun broers en zussen als echte broers en zussen zien, ook als ze geen biologische band hebben. Met andere woorden, je kunt broers en zussen van elkaar zijn, terwijl je niet uit dezelfde ouders geboren bent. Je bent broers en zussen geworden, omdat je met elkaar opgroeit en opgevoed wordt door dezelfde adoptie- of pleegouders. Je kunt je verwant voelen, terwijl je niet biologisch verwant bent.
 
‘Als iemand aan mij vraagt waar ik in het weekend ben geweest, zeg ik altijd: “bij mijn broer.” Ik zie Koen ook echt als een broer.’ - Jadrickson, 16, pleegkind in een weekendpleeggezin


‘Biologisch gezien kunnen Maikel en ik geen broers zijn, qua gevoel wel.’ - Shen (17), geadopteerde

 

Wegwijs
Biologisch eigen kinderen van adoptie- en pleegouders worden nauwelijks gezien of erkend in het adoptie- of pleegzorgproces. Wetenschappelijk onderzoek en de verhalen in dit boek laten zien dat hun inbreng juist erg belangrijk is. Biologisch eigen kinderen kunnen bijvoorbeeld een nieuw kind in het adoptie- of pleeggezin wegwijs maken. Ze voelen zich gehoord als er naar hun mening of zorgen wordt geluisterd.
                    
‘Ik ben er altijd trots op geweest dat mijn vader en moeder pleegouders zijn en wilde graag helpen.’ - Louise (19), biologisch eigen kind in een pleeggezin

‘In het begin was Sandra een beetje “mijn kleine zusje”. Ik was bezorgd over haar en wilde dat het hier thuis goed bleef gaan.’ - Dalyshia (16), biologisch eigen kind in een netwerkpleeggezin
 
Unieke relatie
Adoptie- en pleegouders willen graag dat de kinderen in hun gezin een goede band met elkaar opbouwen tijdens hun jeugd. Vanuit wetenschappelijk onderzoek en de praktijk is bekend dat de broer-zusrelatie een unieke relatie is. Dat geldt ook voor broers en zussen in adoptie- en pleeggezinnen. Broers en zussen spelen samen, meten zich met elkaar en kunnen elkaar hulp en steun bieden. Het is een waardevolle en langdurige band, een band voor het leven.
 
‘Yu Lin is echt mijn zus, ik zie haar als zus - slash - vriendin.’ - An Mei (20), geadopteerde
 
De verhalen in dit boek laten zien dat je broers en zussen kunt zijn, maar ook broers en zussen kunt worden. De jongeren geven met hun persoonlijke verhalen een stem aan al die adoptie- en pleegkinderen die vergelijkbare ervaringen hebben.
  

Over het boek

Als broers en zussen - Samen opgroeien in een adoptie- of pleeggezin (2021) door Femmie Juffer, Lindy Popma en Monique Steenstra, fotografie: Lilian van Rooij. Uitgegeven door DATO-Lecturis.
 
‘Als broers en zussen’ verschijnt in samenwerking met de Nederlandse Vereniging voor Pleeggezinnen en met steun van Stichting Kinderpostzegels Nederland en Fonds Cloeck van het Oranje Fonds. 
 
Het boek kan voor €15,00 (zonder verzendkosten) besteld worden bij uitgeverij Lecturis:  https://lecturis.nl/product/als-broers-en-zussen/

Femmie Juffer, Lindy Popma en Monique Steenstra waren verantwoordelijk voor de samenstelling en redactie van ‘18 x 18. Pleegkinderen op de drempel’, uitgegeven door Lecturis. Daarna maakten de auteurs samen met fotograaf Lilian van Rooij ‘Dit huis is een thuis. Opgroeien in een multicultureel adoptie- of pleeggezin’, dat eveneens verscheen bij DATO-Lecturis.