)
In Thailand zorgt Siam-Care voor families die vlakbij de vuinilbelt wonen. Door middel van voedselpakketten zorgt Siam Care er voor dat ook de armste families wat te eten hebben. Dit verhaal gaat over Tonnam (5) en zijn moeder uit Thailand.
Het verhaal van Tonnam (5) en zijn moeder
Siam-Care zorgt voor een familie die vlakbij de vuilnisbelt woont. Op een dag tijdens de covid-pandemie kwam SC voedselpakketten brengen. Tijdens dit korte bezoek vertelde de moeder van dit SC gezin dat ze een jongetje van ongeveer 3 jaar oud had gezien, alleen zittend voor een hut, zonder kleren. Zij maakte zich zorgen over deze familie. Siam-Care medewerker Siri volgde deze familie direct op om hen te bezoeken en een voedselpakket te brengen. Ze hoorde dat Tonnam en zijn moeder samen leven in een kleine hut in de buurt van de vuilnisbelt. Moeder kan niet lezen of schrijven en heeft nooit onderwijs afgemaakt, daarom verzamelt ze spullen op de vuilnisbelt zoals kleren of plastic om te verkopen. Tonnam heeft ook een oudere zus van een andere vader, maar zij woont ergens anders. Tonnam gaat niet naar school, omdat moeder de kleine bijdrage voor het Child Development Denter van 600 THB per maand niet kan betalen. Siri besloot dat ze deze familie zal blijven bezoeken om ze beter te leren kennen. Maar toen ging het gebied in lockdown en Siri kon deze familie niet bezoeken, noch bellen, omdat moeder geen telefoon heeft.
Oma schakelt hulp in
Een paar weken later kreeg Siri een telefoontje van de grootmoeder van Tonnam. Ze kende Siam-Care van de Tsunami-hulp vele jaren geleden en wist niet wie anders te bellen. De grootmoeder vertelde Siri dat haar dochter was gearresteerd en een tijdje in de gevangenis moest blijven. De lokale overheid vond haar kleinzoon en wilde hem naar een weeshuis sturen. Toen grootmoeder dit hoorde van de overheid besloot ze haar kleinzoon op te nemen, maar ze heeft niet de financiële middelen om voor hem te zorgen. Bovendien heeft ze ook geen verblijfplaats. Grootmoeder werkt als dagloner op een bouwplaats. Wat betekent dat
wanneer er een bouwproject is, ze een klein hutje bouwt om in te slapen, samen met andere arbeiders. Maar kinderen mogen hier niet verblijven. Grootmoeder wist niet wat te doen, maar wil haar kleinzoon niet naar een weeshuis sturen. En dus besloot Siri deze grootmoeder te bezoeken. Tijdens het bezoek leerde ze dat dit dezelfde jongen is die ze had ontmoet voor de lockdown, Tonnam. Tonnam droeg alleen een shirt, maar geen onderbroek, omdat hij die niet had. Siri had een tas met (gedoneerde) kleren in de auto en vond iets dat Tonnaam kon dragen. Dus konden ze samen naar de markt gaan om ondergoed en een paar broeken te kopen. Tonnam was hier erg blij mee, aangezien hij van oma niet naakt buiten mocht spelen. Daarnaast hielp SC de grootmoeder met het zoeken naar een kleine huurkamer, dicht bij de bouwplaats. En hielp oma met het betalen van de borg. Grootmoeder kreeg de opdracht om contact op te nemen met de nabijgelegen school om Tonnam in te schrijven voor het nieuwe schooljaar. Zodat hij eindelijk toegang heeft tot onderwijs.
Tonnam leeft op door liefde en onderwijs
Tonnam (5) is een vrolijke en slimme jongen. Hij is erg spraakzaam en is erg enthousiast over deze school. Hij heeft veel vrienden gemaakt en veel geleerd tijdens de eerste maand op school. Het lijkt erop dat Tonnam het goed doet met een oma die echt voor hem zorgt. Zijn eigen moeder was hier niet toe in staat. Een weeshuis had kunnen zorgen voor onderwijs en kleding, maar geen liefde zoals familie die kan geven.
- Covid had impact en verloor daardoor contact met moeder van Tonnam.
- Tonnam had geen goede papieren, wat het moeilijk maakte om hem aan te melden voor school. Maar de school accepteerde hem toch, en zal oma... (en SC) wat tijd om Tonnam's geboortecertificaat te krijgen.
- Grootmoeder is minder flexibel in het vinden van werk als dagloner, ze kan niet meer door de provincie reizen omdat ze voor Tonnam moet zorgen. Maar probeert hard om werk te vinden in de buurt.
