Sibongile en Kusaselihle: vaak ruzie

De begeleiders van HACT lieten Sibongile kennis maken met het ‘Sinovuyo Family Strengthening programma’ nadat zij een grootmoeder steungroep hadden bezocht in Inchanga's plattelandsgebied eSikhelekehleni. Zij bezochten de groep om het programma te introduceren en om cursisten te werven.  De bemiddelaars werden vervolgens doorverwezen naar Sibongile die haar probleem met Kusaselihle, een kind dat geen respect toonde voor haar moeder, had gedeeld met de groep van de gogo. De moeder had zich er bij de ‘gogo's’ (de oma's) over beklaagd dat haar kind niet luisterde als zij iets tegen haar zei of haar berispte. Er was een ernstig gebrek aan communicatie tussen moeder en dochter wat leidde tot aanhoudende conflicten thuis en Sibongile had geen idee meer wat ze moest proberen. Een negatief gevolg van dit conflict was dat Kusasa opnieuw faalde op school en de leerkrachten hadden Sibongile al verschillende keren gebeld omdat Kusasa ook tegen de leerkrachten een grote mond opzette. Sibongile wist niet meer wat ze moest doen om het gedrag en de houding van haar dochter te veranderen. 

Toen de begeleiders bij Sibongile thuis kwamen en het programma introduceerden zag Sibongile dit als een geweldige kans voor haar en haar dochter, ook al vermoedde ze dat het een uitdaging zou zijn om Kusasa zover te krijgen dat ze met haar de sessies zou bijwonen. Aanvankelijk dwong Sibongile Kusasa om de eerste paar sessies bij te wonen door simpelweg het huis af te sluiten, hetgeen betekende dat wanneer Kusasa thuiskwam van school er niemand thuis was, ze wel naar de locatie moest gaan waar de Sinovuyo-sessies plaatsvonden. Maar na de eerste vier sessies begon Kususa's houding te veranderen en tot Sibongile's verrassing stemde Kusasa ermee in om deel te nemen aan het programma en regelmatig aanwezig te zijn. Sibongile zag dit als een belangrijke eerste stap om hun relatie doelbewust op te bouwen en te versterken.

"Toen het programma begon, was Kusasa erg onbeleefd tegen iedereen, zelfs tegen ons als begeleiders. Ze kwam te laat en stoorde de hele klas. Uiteindelijk besloten we een één-op-één sessie met haar te houden om erachter te komen wat er echt aan de hand was", aldus Nokuthula, één van de HACT begeleiders.

"Mijn moeder houdt niet van me, ze schreeuwt altijd tegen me en ze slaat me zelfs. Ik heb het gevoel dat ik de laatste persoon ben waar ze om geeft, dus de enige manier waarop ik haar aandacht krijg is wanneer ik chaos veroorzaak. Waarom zou het mij iets kunnen schelen als ze me niet eens als haar eigen kind behandelt?" zei Kusaselihle tijdens de één-op-één sessie.

De begeleiders gaven niet op en bleven Kusaselihle en haar moeder steunen, omdat ze wisten hoe belangrijk het was om de twee met elkaar in contact te brengen. Dit begon met het creëren van een veilige ruimte voor elk van hen om hun gevoelens en meningen te uiten. Geleidelijk aan werd gebed geïntroduceerd bij de tieners in hun afzonderlijke sessies, omdat dit Kusasa en de anderen liet begrijpen dat ze nooit alleen waren in welke situatie dan ook. De sessies werden erg interessant omdat de problemen die de ouders/verzorgers met hun kinderen hadden begonnen te veranderen.

Sibongile maakte ook kennis met andere manieren om Kusasa discipline bij te brengen dan fysiek te straffen. Deze nieuwe methodes werkten voor beiden. De veilige ruimte gaf Kusasa de kans om uit te drukken hoe boos en ongeliefd ze zich voelde toen haar moeder haar sloeg zonder enige uitleg over de aanleiding hiertoe. De begeleiders benadrukten bij Sibongile hoe belangrijk het is om Kusasa te laten zien hoeveel haar moeder van haar houdt en voor haar zorgt. Ze benadrukten hoe belangrijk het is dat Kusasa meerdere keren per dag liefdevolle aanrakingen, zoals knuffels, van haar moeder krijgt, bijvoorbeeld als als Kusasa thuiskomt van school. Sibongile werd aangemoedigd om elke interactie te zien als een kans om contact te maken met haar kind, om haar te verwelkomen met warme uitdrukkingen, oogcontact te maken, te glimlachen, beleefd en rustig te spreken, en interacties aan te moedigen.